تو جمع بودن برای آدم یه نیازه، یعنی لازمه آدم مدتی از وقتش رو در کنار آدمای دیگه بگذرونه اما نباید درمورد این نیاز هم مثل نیازهای دیگه افراط کنه و اینجور نباشه که تمام وقتش رو با دیگران باشه . شاید یکی از بزرگترین مشکلات بشر امروزی اینه که وقتی برای تنها بودن نمیذاره و خوش رو تو شلوغی شهر و تراکم رسانه هایی مثل روزنامه و تلویزیون و اینترنت گم کرده و به قول عرفا با خویشتن خویش خلوت نمیکنه. البته هر خلوتی مفید نیست. اون تنهایی مفیده که آدم توش فکر کنه؛ به برنامه زندگیش به راهی که تاحالا طی کرده، به اشتباهاتش تا ازش درس بگیره و به موفقیتاش تا ادامه بده و به راهی که در پیش داره و به مقصدی که میخواد بهش برسه. اما چه موقعی واسه خلوت کردن بهتره؟
زدست دیده ودل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد
من اومدم اساسی از وب منع شده بودم
بابام ........!
سلام مهساجون..خوبی عزیزم؟
باهات موافقم..متاسفانه در جامعه ی ما..حد وسطی وجود نداره..موفق باشی عزیزم
سلام
سلام خوبی؟رسیدن بخیر خوشحالم بر گشتی آجی جونی
میبینم منو از لیست لینکات حذف کردی؟
na man hazf nakardam