سلام دوستای گل من مرسی از نظرای باحالتون چی بگم از زندگی دیگه به سراومده اون از مدرسه که ناظم گبر میده موهات چرا بیرونه ابروهات و............. موندم چیکار کنم خودمو بکشم راحت میشم یه دوست خوب پیدا کنم که خودتون میدونین که دوست خوب کم پیدا میشه اومدم تا تو وبم بنویسم و در دل کنم و بگم بابا من ........
بازم بای اینم یه شعر باحال براش شما ( فائزه جونم )
تی به گذر عمرم نگاه میکنم می بینم که ..... کاش هنوز 17 سالم بود تا اشتباهاتم رو تکرار نمی کردمولی اینم می دونم 5-6 ساله دیگه هم به میگم کاش 25 سالم بود تا اشتبا......
سالهاس که سنگینی گذر ثانیه ها روی دوشم حس میکنم
گفتمش : دل می خری ؟ برسید چند؟ گفتمش : دل مال تو، تنها بخند ! خنده کرد و دل زدستانم ربود تا به خود باز آمدم او رفته بود دل ز دستش روی خاک افتاده بود جای بایش روی دل جا مانده بود ......
بازی روزگار را نمی فهمم! من تو را دوست می دارم... تو دیگری را... دیگری مرا... و همه ما تنهاییم داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند ، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند. همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم. انسان عاشق زیبایی نمی شود. بلکه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست! انسان های بزرگ دو دل دارند: دلی که درد می کشد و پنهان است ، دلی که میخندد و آشکار است. همه دوست دارند که به بهشت بروند، ولی کسی دوست ندارد که بمیرد . عشق مانند نواختن پیانو است. ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری، سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی. دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم. اگر انسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است محبتشان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود. عشق در لحظه پدید می آید. دوست داشتن در امتداد زمان. و این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است. راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود. انسان چیست ؟ شنبه: به دنیا می آید. یکشنبه: راه می رود. دوشنبه: عاشق می شود. سه شنبه: شکست می خورد. چهارشنبه: ازدواج می کند. پنج شنبه: به بستر بیماری می افتد. جمعه: می میرد. این راز نباید بیش از یکساعت نزد تو بماند . اگر آنرا برای ده نفر از جمله فرستنده ، بفرستی آنکه دوستش داری ترا دوست خواهد داشت ، و اگر آنرا حذف کنی یا نگهداری کسی را که دوستش داری ترا رها خواهد کرد ......
من چه کنم خیال تو منو رها نمی کنه
اما دلت به وعده هاش یه کم وفا نمی کنه
من ندیدم کسی رو که مثل تو موندگار باشه
آدم خودش رو که تو دل اینجوری جا نمی کنه
راه برای شناسایی بهتر زبان عشق
تو جمع بودن برای آدم یه نیازه، یعنی لازمه آدم مدتی از وقتش رو در کنار آدمای دیگه بگذرونه اما نباید درمورد این نیاز هم مثل نیازهای دیگه افراط کنه و اینجور نباشه که تمام وقتش رو با دیگران باشه . شاید یکی از بزرگترین مشکلات بشر امروزی اینه که وقتی برای تنها بودن نمیذاره و خوش رو تو شلوغی شهر و تراکم رسانه هایی مثل روزنامه و تلویزیون و اینترنت گم کرده و به قول عرفا با خویشتن خویش خلوت نمیکنه. البته هر خلوتی مفید نیست. اون تنهایی مفیده که آدم توش فکر کنه؛ به برنامه زندگیش به راهی که تاحالا طی کرده، به اشتباهاتش تا ازش درس بگیره و به موفقیتاش تا ادامه بده و به راهی که در پیش داره و به مقصدی که میخواد بهش برسه. اما چه موقعی واسه خلوت کردن بهتره؟
زدست دیده ودل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد
من اومدم اساسی از وب منع شده بودم
بابام ........!
گفتی بمون با من بمون گفتم میمونم گفتی با دل تنگی بخون گفتم میخونم
گفتم که مست و عاشقم دیوونه ی تو هر شب خرابم گوشه ی میخونه ی تو
گفتی ببندم عهد رو با یاد تو بستم تاج غرورم را به زیر پات شکستم
گفتی که باید عاشق و دیوونه باشم چون ساغی هر شب می کش میخونه باشم
گفتی که باید خاطرم شرط باشه داغ خیال خسته ام خط تو باشه
گفتی که بر یاس تنت پیرهن بدوزم چون شاپرک باشم که از عطرت بسوزم
گفتی که دستامو بگیرگفتم میگیرم گفتی که از عشقم بمیر گفتم میمیرم
گفتم و گریه کردم و پای تو ساختم این دل سربه راه رو آسون به تو باختم
شاید آن روز که سهراب نوشت زندگی اجباری است دلش از غصه حزین بود و غمین حال من می گو یم زندگی یک در و دروازه و دیوار که نیست که نشد بال زدو پرواز کرد زندگی اجبار نیست زندگی بال و پری دارد و مهربان تر از مهتاب است تو عبور خواهی کرد از همان پنجره ها با همان بال و پر پروانه به همان زیبایی به همان آسانی زندگی صندوقچه ی اصرار پرستو ها نیست زندگی آسان است بی نهایت باید شد تا آن را یا فت زندگی ساده تر از امواج است پس بیا تا بپریم وتا شبنم آرامش صبح تا صدای پر مرغان اقاقی بال و پر باز کنیم تا توانیم که ازاول آغاز کنیم و تا نهایت برویم
گویند خیال دلبران تخت تر است
آن یار که دلرباست خوشبخت تر است
هیهات مباد از کسی دل ببری
معشوق شدن ، ز عاشقی سخت تر است!