در همین نزدیکی
کوچه باغی زیباست
که درآن خاطره هایم پیداست
آسمانش آبی است
جوی آبی جاریست
و شقایق که درآن آفتابی است
غنچه ای می خندد
شاخه ای می رقصد
و زمان از گذر ثانیه جا می ماند
لحظه هایی زیباست
خاطره یا رویاست
هر چه هست در نظر من یکتاست
قاب یک خاطره در آن پیداست
(این شعر زیبا رو ساناز گلم برام فرستاده)
18.1481479991715.06045902487سلام
با « دختران قالی باف » آپم
منتظرتم
با سلام به شما دوست عزیز و تبریک به خاطر وبلاگ زیبایی که دارید به سایت ما هم سر بزنید
بزرگترین سایت دانشجویی ایران" انجمن علمی برق دانشگاه آزاد اسلام? خرم آباد "
اگر در زمینه ی برق و الکترونیک فعالیت می کنید یا به آن علاقه دارید م? توانید در سایت ما عضو شوید و در انجمن های این سایت فعالیت کنید منتظرتان هستیم
www.gselectronic.ir
سلام خوبی اپ قشنگیه کم پیدا شدی نکنه فراموش شدیم مهسا امدی بهمون یه سر بزن
سلام مهسای گلم..خوبی خانمی؟شعربسیار زیباییه..دست گلت درد نکنه
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد ؟
چه کسی با دشمن بستیزد ؟
چه کسی
پنجه در پنجه هر دشمن دون
آویزد
دشتها نام تو را می گویند
کوهها شعر مرا می خوانند
کوه باید شد و ماند
رود باید شد و رفت
دشت باید شد و خواند
در من این جلوه ی اندوه ز چیست ؟
در تو این قصه ی پرهیز که چه ؟
در من این شعله ی عصیان نیاز
در تو دمسردی پاییز که چه ؟
حرف را باید زد
درد را باید گفت
سخن از مهر من و جور تو نیست
سخن از تو
متلاشی شدن دوستی است
و عبث بودن پندار سرورآور مهر
آشنایی با شور ؟
و جدایی با درد ؟
و نشستن در بهت فراموشی
یا غرق غرور ؟
سینه ام آینه ای ست
با غباری از غم
تو به لبخندی از این آینه بزدای غبار
آشیان تهی دست مرا
مرغ دستان تو پر می سازند
آه مگذار
، که دستان من آن
اعتمادی که به دستان تو دارد به فراموشیها بسپارد
آه مگذار که مرغان سپید دستت
دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد
من چه می گویم ، آه
با تو اکنون چه فراموشیها
با من اکنون چه نشستها ، خاموشیهاست
تو مپندار که خاموشی من
هست برهان فرانموشی من
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند